“Сизлардан яхшиликка чақирадиган, амри маъруф – наҳйи мункар қиладиган бир уммат бўлсин. Ана ўшалар, ўзлари нажот топгувчилардир”. (Оли Имрон, 104 оят).
Киши ўйлаб қараса, ҳақиқатда Аллоҳ таоло бандасига кўпроқ эшитиш учун икки қулоқ, камроқ гапириш учун битта оғиз берган. Кам гапирган кишининг нуқсону-камчиликлари бўлса бекитилади, нуқсони бўлмаса салобатига файз қўшилади. Абдуллоҳ ибн масъуд р.а. айтган экан: “Тилдан кўра қамоққа тушишга ҳақлироқ нарса йўқ”. Ҳа азизлар, тилни бошқарадиган нарса — ақлдир. Ақл баъзида ҳою-ҳавас найрангларига йўлиқиб, ўз…
Ҳеч бир инсон Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламчалик мусибат ва машаққатларга учрамаган. Бирор-бир инсон ҳаётида кўплаб синов, мусибат ва машаққатларга учраган бўлиши мумкин лекин, барибир у Пайғамбаримизчалик қийналмаган бўлиб чиқаверади. У зот инсонлар орасидаги энг сабрлиси бўлганлар. Биз у зотнинг ҳаётларини ўрганар эканмиз нималарга сабр қилганликларини билиб оламиз. У зот етимликка, фақирликка, очликка, муҳтожликка, қийинчиликка, ўзларига…
Бир куни саҳобалар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қўлларида тилло узукни кўрдилар ва ўзлари учун ҳам тилло узук ясатиб, тақиб олдилар. Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам тилло узук ясатдилар. Уни кўз томонини кафт томонларига қилиб тақар эдилар. Инсонлар ҳам узук ясатиб олдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам минбарда ўтирганларида, уни ечиб олдилар…
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга саҳобаларнинг эргашувчи эканликларига далиллардан бири: وعن أبي سعيد الخدري -رضي الله عنه- قال: بينما رسول الله -صلى الله عليه وسلم- يُصلِّي بأصحابه إذ خلَع نعليه فوضَعهما على يَساره، فلما رأى ذلك القوم ألقَوا نِعالهم، فلما قضَى رسول الله -صلى الله عليه وسلم- صلاته، قال: ما حملكم على إلقاء نِعالكم؟ قالوا: رأيناك…
وعن ابن عمر قال: كنا مع النبي صلى الله عليه وسلم في سفر فأقبل أعرابي فلما دنا قال له رسول الله صلى الله عليه وسلم: «تشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له وأن محمدا عبده ورسوله؟». قال: ومن يشهد على ما تقول؟ قال: «هذه السلمة» فدعاها رسول الله صلى الله عليه…
عن جابر, قال: كان النبي صلى الله عليه وسلم إذا خطب استند إلى جذع نخلة من سواري المسجد فلما صنع له المنبر فاستوى عليه, صاحت النخلة التي كان يخطب عندها حتى كادت أن تنشق, فنزل النبي صلى الله عليه وسلم حتى أخذها فضمها إليه, فجعلت تئن أنين الصبي الذي يسكت حتى استقرت, قال: «بكت…
وعن جابر قال إنا يوم الخندق نحفر فعرضت كدية شديدة فجاؤوا النبي صلى الله عليه و سلم فقالوا : هذه كدية عرضت في الخندق فقال : «أنا نازل» ثم قام وبطنه معصوب بحجر ولبثنا ثلاثة أيام لانذوق ذوقا فأخذ النبي صلى الله عليه و سلم المعول فضرب فعاد كثيبا أهيل فانكفأت إلى امرأتي فقلت :…
Ансорий саҳобалар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва соҳиби Абу Бакр розияллоҳу анҳунинг Мадинага келишликларини интизор бўлиб кутишдилар. У зот кўрина бошлаганида одамлар “Расулуллоҳ келяптилар”, “Расулуллоҳ келяптилар” деб оламга жар солишди. Бу кун ҳамма учун ҳурсандчилик куни эди. Одамлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кутиб олиш учун ўзларида бор энг янги кийимларни кийиб чиқишган эдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу…
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Маккадан Мадинага ҳижратга изн берганларидан сўнг, биринчи бўлиб у ерга Абу Салама ибн Абдуласад, Омир ибн Робийъа ва Абдуллоҳ ибн Жаҳш розияллоҳу анҳумлар элчи бўлиб боришдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам Мадинага ҳижрат қилиб келганларидан сўнг, беш ой ўтиб Муҳожир ва Ансорларни бир-бирига биродар қилиб қўйдилар. Бундан кўзланган мақсад ғариблик ҳиссини…
Аллоҳ таоло Аллоҳ ва Унинг Расулига бўлган насиҳат борасида шундай айтади: لَيْسَ عَلَى الضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَى الْمَرْضَى وَلَا عَلَى الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنْفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُوا لِلَّهِ وَرَسُولِهِ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِنْ سَبِيلٍ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ Заифҳолларга, беморларга ва сарф-харажат қиладиган нарса топа олмаётганларга, Аллоҳга ва Расулига ихлосли бўлсалар, насиҳат қилсалар, гуноҳ йўқ. Чиройли…